Kerst 2016

Ik lees het wel vaker , dat je met de kerst mensen mist. Tot het mezelf overkomt.
De eerste kerst zonder dat ik kind ben, het is stil, een gemis, een verplichting minder, maar vooral ook minder blijdschap, minder verwondering. Stilte.
Terugdenkend aan een van de mooiste kerstdagen ooit, waarbij we mama zouden ophalen voor de kerstdis bij ons thuis, en toen we haar ophaalde er nog zoveel andere vrouwen zonder bezoek in het verpleeghuis waren, dat we het eten thuis opgehaald hebben, en er met mama en haar mede bewoners een prachtige avond in het verpleeghuis van hebben gemaakt.
Kerst heeft voor mij wel het gevoel van samen zijn en nu was het stil van mijn kant.


De tweede kerstdag heb ik de eerste zandloperrand van les soeurs afgemaakt , 32 blokjes zitten er nu omheen

Het is nu een lap van 69cm x 69 cm. En dat is nog veel te klein om onder te kruipen.

Ik heb als motivatie maar een turf-lijstje gemaakt, er moeten nog heel veel blokjes, 156 volgens het patroon in het middenstuk, maar dan komt er ook nog een buitenrand. En heel misschien wordt die van mij i.p.v. rechthoekig toch vierkant. Dus 156.....het zullen er wel meer worden.

En als je dan s`avonds  voor de buis zit omdat dochterlief kerstfilms wil kijken, dan is zo`n werkblad heel handig om op schoot te hebben, dat maakt dat nut en vermaak goed samen gaan. (ik vind vooral het nut erg fijn)